گویا فیلم «شیرین» که نمایشگر واکنش 90 بازیگر زن به مجموعه‌ای از تصاویر است، آن‌قدر خارق عادت بوده که حتی مخاطب یکی از معتبرترین جشنواره‌های سینمایی جهان نیز تحمل تماشایش را نداشته است. علاوه بر آنچه که برخی عنوان کرده‌اند، واکنش منتقدان هم در برابر «شیرین» چندان نیست و اغلب نقدها لحن منفی دارند.
باز همه اینها وقتی جالب‌تر می‌شود که توجه داشته باشیم 48 ساعت قبل از این جاروجنجال‌ها، کیارستمی از همین جشنواره ونیز جایزه «افتخار فیلمساز» را دریافت کرد. یعنی در سال‌های افول سینمای جشنواره‌ای، کیارستمی همچنان چهره‌ای جهانی و البته معتبر است.
فیلمسازی که در دهه 90 کشف بزرگ اروپایی‌ها بود و حالا با وجود فاصله گرفتن از روزهای اوجش همچنان در عرصه‌های جهانی کارگردان معتبری است. تماشاگران ونیزی، «شیرین» را ملال‌آور و خسته‌کننده خواندند و منتقدان هم در این زمینه با آنها اتفاق‌نظر دارند. نکته جالب اینکه 10 سال پیش در همین جشنواره ونیز کیارستمی جایزه بزرگ هیات داوران را برای «باد ما را خواهد برد» دریافت کرد.
«باد ما را...» با فاصله زیاد از دیگر فیلم‌های کیارستمی کشدارترین و خسته‌کننده‌ترین کار اوست و به تعبیری ملال‌آورترین فیلم سینمای ایران. ایرادهایی که امروز از «شیرین» گرفته می‌شود سال‌ها در اینجا از دیگر آثار کیارستمی گرفته شده است. منتها فیلمساز جهانی ما در این سال‌ها فرمالیست‌تر شده است، آن‌قدر که دیگر حتی در میان خیل هنردوستان اروپایی هم با چنین واکنش‌هایی مواجه می‌شود.
شاید هم به قول خسرو دهقان بالاخره ابر بارانش گرفته است... .
